Hulp van vrijwiligers in Kabanga

Eind november mocht het ziekenhuispersoneel een Nederlandse arts verwelkomen. Fokeline Weerheim kwam vrijwilligerswerk doen in het Kabanga Hospital voor een periode van twee maanden. Begin december kwam haar broer Kees-Jan (SEH verpleegkundige) ook een maand naar Kabanga om mee te helpen. Deze arts heeft meegeholpen met afdelingsrondes. Dit werd erg gewaardeerd, aangezien er een enorm tekort is aan lokale artsen. Vandaar dat alle hulp welkom is. Door haar aanwezigheid werd de werkdruk voor de andere artsen verlaagd en zijn er uiteindelijk meer patiënten gezien, gehoord en geholpen. Een dankbare en waardevolle bijdrage!

Kees Jan heeft, dankzij de samenwerking met en de expertise van de Kabanga Hospital Foundation, een lopend project kunnen starten over de zogenaamde Modified Early Warning Score (MEWS). Dit is een scoringssysteem gericht op het voortijdig opsporen van zieke patiënten door regelmatig verpleegkundige controles te doen. Verpleegkundigen van het Kabanga Hospital hebben uitleg gekregen over hoe het scoringssysteem werkt en zijn er posters (die gefinancieerd zijn door de Kabanga Hospital Foundation) op alle afdelingen opgehangen als geheugensteuntje voor het personeel. 

Mews project:
De bedoeling is dat het MEWS project de komende tijd wordt voortgezet en er meerdere korte trainingen gegeven worden. Een verpleegkundige vanuit het Kabanga Hospital zal dit project verder dragen in samenwerking met Grace en Ogendo en de hoofdverpleegkundige. Dit om er met name voor te zorgen dat de MEWS score gebruikt gaat worden en niet snel in de vergetelheid raakt. Het is daarom belangrijk om hierover regelmatig trainingen te geven en het personeel zoveel mogelijk te betrekken bij het gebruik hiervan. Als stichting zijn we verheugd dat er een begin gemaakt is, maar er moeten nog stappen gezet worden de komende maanden. In Kabanga kijkt men er naar uit om meer handen en voeten hieraan te geven zodat het score systeem vaker gebruikt gaat worden en we hopelijk zo meer ernstige zieke patiënten bij binnenkomst, of patiënten die achteruit gaan, op tijd gesignaleerd worden. Waarbij eerder ingegrepen kan worden om sterfte of comorbiditeit te voorkomen.  

Verder heeft deze Kees Jan ook uitleg gegeven aan het ziekenhuispersoneel over het gebruik van een infuuspomp, nekkraag, mayotube en het vernevelapparaat. Dit gebeurde nadat ze geconstateerd hadden dat de meeste verpleegkundigen niet wisten hoe ze deze apparaten en hulpmiddelen moesten gebruiken. De praktische uitleg die de verpleegkundigen hebben gekregen werd erg gewaardeerd en het personeel voelt zich nu meer comfortabel bij het gebruik hiervan. (zie foto’s)